(( ... نقطه سر خط ... ))

وقتی دانستم و نتوانستم فریادی سر دهم تنها شکستم…

دل به ماه بستم، ماهی که سوسوی کم نورش از پشت ابر دلم را آرام میکرد.

تنها امیدم به اوست، او که میدانم دانا بر هرچیزیست. 

شاید سخت تر از آنچه که میپنداری بر من گذشت…

شاید نه حتی حتما !!!

شاید تقاصش هم من داده ام، تو چه دانی!!!

اما این را میدانم … خوب هم میدانم … توام بدان !!! 

که ماه پشت ابر نمی ماند…